Showing posts with label nostalgia. Show all posts
Showing posts with label nostalgia. Show all posts

Sunday, August 9, 2009

The Long Ride

Photo credit: http://www.flickr.com/photos/kamalayan/2860230121/

I was checking my email's folders a while ago when I came across this sent item. It made me nostalgic. I suddenly remember my college days where I have to travel from our house in Novaliches to Sta. Mesa where I am studying. I used to take long bus rides and jeepney rides. On bad days, it takes around 2-3hours just to get home. And on good days, I sometimes get to ride with a pretty lass. This was just a few of the perks of commuting everyday.

I can relate to the story because I also eavesdrop on people conversing during the trip. I always smile and laugh privately whenever I see a couple fighting over some matters like when the girls catches the guy looking at other girls. I even tried to report to PREDA(People's Recovery Empowerment Development Assistance) when I was commuting home to our province a father verbally abusing his son who was crying in a bus. Unfortunately, they got off in Pampanga and PREDA's reach does not go beyond Zambales. If I were braver, I could've taken a video or even confronted the man. I felt sorry for the kid.

I have a lot of experience commuting back in college. Even just this last semester of the last academic year, I commuted weekly to Sta. Mesa and back to Zambales to attend
my classes as I was enrolled in PUP for my Masters in Psychology. I even get a chance to study during these long bus rides. I also used to do this on "Patok" jeepneys(the fast and plays outrageously loud music jeepneys), cramming for and exam in Abnormal Psychology while headbanging to loud Korn music.Those experiences helped shaped me as a person. I don't know how, but at the end of the trip, I always felt satisfied. Maybe because I quench my insatiable thirst for discovering the other side of life. These experiences makes what I learn from classroom discussions on Social Psychology a reality.

But just like in the story, sometimes you get on the same ride with some you know you'll never see again, although you wish you'd see them again. And also, I remember my girlfriend back in college. We would take the same bus going to school. I would wait for her to arrive from Bulacan on the corner of EDSA and West Ave., known as "Paramount" and we would take the bus bound for Cubao and take the jeep bound to "Stop N' Shop." I know it'll never happen again and it's not that I wish it'll happen again. I suddenly remembered my college life. Before we get far, here's a part of the article:


I rarely take the MRT.
I deliberately take the long route to work—by bus.
Call me crazy, but I do this for my soul: my bus rides
are the most therapeutic moments of my day. When I am
in a bus, I remember my dreams..
I look at people waiting for their rides. It is
amazing how you can measure the degree of timidity or
aggression in the people from the bus window. Some
people rush to meet the bus, certain that this bus has
the right ibabaw-ilalim configuration. Others approach
cautiously, a foot-in-the-other-foot-out expression on
their faces.
I eavesdrop on people’s conversations. There was one
girl who kept calling somebody on her cell phone.
Then I heard her saying, “Ganyan ka naman talaga, eh.
Lagi mo akong binababaan ‘pag nandiyan ang asawa mo.”
There! She was having an affair with a married man! I
have nothing against mistresses (what they do is their
choice), but this girl was obviously reckless at being
reckless!
R was—and he still is—the love of my life. I first saw
him in the library, sleeping. We were creatures of
habit, I guess. I always sat on the same table and he
would always take the table across me. We were both
there at the same time: from 1 to 4 p.m., Mondays and
Thursdays. I got into the habit of watching him frown,
watching him sleep, watching him talk animatedly to
his friends.
He became my classmate the next semester, and it was
not long before I was scalp-to-toe in love with him.
He was beautifully shy and broody, with sad eyes and
quiet ways. He had a sense of humor, too. And he was
the only person I know who could get drunk the night
before and still ace an exam.
And so I told him.
He just smiled and said nothing. It was a beautiful
silence. I was young and I gave myself license to be
foolish and crazy. I assured myself only a matter of
time before we would end up with each other, somehow.
We both graduated and found jobs.
And then a mutual friend told me he was leaving the
country for good in two weeks’ time. I was not
prepared for the way I reacted to the news. It was as
if a part of me had been wrenched, exposing a gaping
hole that I didn’t even know was there.
A week later I saw him as I was waiting for a ride. I
looked and he was there, like magic, like I wished him
out of thin air. He was smiling, walking toward me. My
heart was on wings. Destiny! I could talk to him
before he left! I suppose he saw that from the look on
my face and my smile…
But he just smiled, waved and walked toward a waiting
bus.
I bravely walked toward my bus, too. I didn’t shed a
single tear. But inside, I pondered on why we always
find ourselves on the fringes of the lives of the
people who are the front, left and center of our
lives.
We hadn’t seen each other for more than a year and we
probably wouldn’t see each other again. But the bus
was waiting and he had to catch that ride. He couldn’t
stop and talk. Just like that.
It was my longest bus ride, that trip from Diliman to
Ortigas. I thought about the stops and what I’d been
through: his silence, the waiting, the roller coaster
of emotions, his girlfriend, my replacement
relationships. It was a long stretch of highway and at
every point during those six years, I was hoping he’d
catch up with me and we’d ride off together. But he
wouldn’t even stop to say hi. The No.1 person on my
A-list wouldn’t even stop to say goodbye.
Yes, it has been a long trip and I am finally getting
off. Me and the boy with the beautiful silence—we will
never take the same bus ride. Ever.

-C.L.B.
________
Source: Youngblood, Philippine Daily Inquirer, July
14, 2001

Tuesday, May 19, 2009

80s Nostalgia (part 2)

NAAALALA KO PA!
Si Nanay ay nasa bahay pag-uwi namin galing sa paaralan;Walang mga bakod at gate ang magkakapit-bahay, kung meron, gumamela lang;10 sentimos o diyes lang ang baon: singko sa umaga, singko sa hapon;Merong free ang mga patpat ng ice drop: buko man o munggo.Mataas ang paggalang sa mga guro at ang tawag sa kanila ay Maestro/a:Di binibili ang tubig, pwedeng maki-inom sa di mo kakilala.Malaking bagay na ang pumunta sa ilog para mag-picnic, o kaya sa tumana;Grabe na ang kaso pag napatawag ka sa principal’s office o kaya malaking kahihiyan kapag bagsak ka sa exams;Simple lang ang pangarap: makatapos, makapag-asawa, mapagtapos ang mga anak…Pwedeng iwan ang sasakyan at ibilin sa hindi mo kakilala; wala namang lock ang mga jeep na Willy’s noon.Mayroon kaming mga laruan na gawa namin at hindi binili: trak-trakan (gawa sa rosebowl ang katawan at darigold na maliit ang mga gulong, sketeng (scooter) na bearing na maingay ang mga gulong at de-sinkong pako para sa preno; patining na pinitpit na tansan lang na may 2 butas sa gitna para suotan ng sinulid (pwede pang makipag-lagutan) ; sumpak, pilatok, boca-boca, borador, atbp.Di nakikialam ang mga matanda sa mga laro ng mga bata: kasi laro nga iyon.Maraming usong laro at maraming kasali: laste, gagamba, turumpo, tatsing ng lata, pera namin ay kaha ng Philip Morris, Malboro, Champion (kahon-kahon yon!)May dagta ang dulo ng tinting na hawak mo para makahuli tutubi, nandadakma ka ng palakang tetot, pero ingat ka sa palakang saging dahil sa kulugo;Butas na ang sakong ng Spartan mong tsinelas - suot mo pa rin;Namumugalgal ang pundiya ng kansolsilyo mo kasi nakasalampak ka sa lupa.Sa modernong buhay at sa lahat ng kasaganaan sa high technology.. .. di ba minsan nangarap ka na rin… mas masaya noong araw!Sana pwedeng maibalik…Takot tayo ngayon sa buhay. Kasi maraming napapatay, nakikidnap, maraming addict at masasamang loob…Noon takot lang tayo sa ating mga magulang at mga lolo at lola. Pero ngayon, alam na natin na mahal pala nila tayo kayat ayaw tayong mapahamak o mapariwara.. . Na una silang nasasaktan pag pinapalo nila tayo…Balik tayo sa nakaraan kahit saglit…Bago magkaroon ng internet, computer, at cellphone.Noong wala pang mga drugs at malls.Bago pa nauso ang counter strike at mga game boys.Tayo noon… Doon …Tinutukoy ko ang harang taga o tumbang preso kapag maliwanag ang buwan;Ang pagtatakip mo ng mata pero nakasilip sa pagitan ng mga daliri pag nanonood ka ng nakakatakot saMga Aninong GumagalawUnahan tayong sumagot sa Multiplication Table nakabisado natin, kasi wala namang calculator.Pag-akyat natin sa mga puno; pagkakabit ng kulambo, lundagan sa kama ;Pagtikwas o pagtitimba sa poso; pingga ang pang-igib ng lalake at may dikin naman ang ulo ng babae;Inaasbaran ng mga suberbiyo;Nginig na tayo pag lumabas na ang yantok-mindoro o buntot-page.Nai-sako ka rin ba? O kaya naglagay ka ba ng kartonsa pwet para hindi masakit ang tsinelas o sinturon?Pamimili ng bato sa bigas; tinda-tindahan na puro dahon naman; bahay-bahayan na puro kahon; naglako ka ba ng ice-candy o pandesal noong araw?Karera sa takbuhan hanggang maubos ang hininga; pagtawa hanggang sumakit ang tiyan;Meron pa bang himbabao, kulitis at pongapong? O kaya ang lukaok, susuwi at espada?Susmaryosep ang nadidinig mo pag nagpapaligo ng bata…Estigo santo kapag nagmamano.Mapagod sa kakalaro, minsan mapalo; matakot sa berdugo at sa kapre;Tuwang-tuwa kami pag tinalo ang tinale ni itay kasi may tinola!Yung crush mo?Pag recess: mamimili ka sa garapon ng tinapay -alembong, taeng-kabayo o biscocho?Pwede ring ang sukli ay kending Vicks (meron pang libreng singsing) o kaya nougat o karamel;Kung gusto mo naman - pakumbo o kaya kariba,mas masaya kung inuyat;Puriko ang mantika, at mauling na ang mukha at ubosna ang hininga mo sa ihip kasi mahirap magpa-rikit ng apoy.Madami pa…Masarap ang kamatis na piniga sa kamay at lumabassa pagitan ng daliri para sa sawsawan; ang palutong pag isawsaw sa sukang may siling labuyo; ang duhat kapag inalog sa asin; ang isa-sang isubo ang daliri kasi puno na ng kanin…Halo-halo: yelo, asukal at gatas lang ang sahog;Sakang ang lakad mo at nakasaya ka kasi bagong tuli ka; o naghahanap ka ng chalk kasi tinagusan ang palda mo sa eskwelahan. Lipstick mo ay papel de hapon;Labaha ang gamit para sa white-side-wall na gupit;Naglululon ka ng banig pagkagising; matigas na amirol ang mga punda at kumot; madumi ang manggas ng damit mo kasi doon ka nagpapahid ng sipon, di ba? Pwede rin sa laylayan…May mga program kapag Lunes sa paaralan;May pakiling kang dala kung Biyernes kasi magi-isis ka ng desk.Di ba masaya? Naalala mo pa ba?Wala nang sasaya at gaganda pa sa panahon na yon…Masaya noon at masaya pa rin tayo ngayon habang ina-alaala iyon…Di ba noon…Ang mga desisyon ay ginagawa sa awit na sino ba sa dalawang ito?Ito ba o ito? Pag ayaw ang resulta di ulitin: sino ba sa dalawang ito? Ito ba o ito?…Awit muna: Penpen de Serapen, de kutsilyo, de almasen. How how the carabao batuten…Presidente ng klase ay ang pinakamagaling, hindi ang pinaka-mayaman;Masaya na tayo basta sama-sama kahit hati-hati sa kokonti;Nauubos ang oras natin sa pagku-kwentuhan, may oras tayo sa isat-isa;Naaasar ka kapag marami kang sunog sa sungka; kapag buro ka sa pitik-bulag o matagal ka ng taya sa holen.Yung matatandang kapatid ang pinaka-ayaw natin pero sila ang tinatawag natin pag napapa-trouble tayo.Di natutulog si Inay, nagbabantay pag may trangkaso tayo; meron tayong skyflakes at Royal sa tabi at pahihigupin ng mainit na Royco.Kung naaalaala mo ito… nabuhay ka na saKAPAYAPAAN!Pustahan tayo nakangiti ka pa rin!Kung naka-relate ka sa lahat ng nabanggit sa itaas, ibig sabihin lang niyan ay… …MATANDA ka na! he he he… pero kung hindi ka maka-relate, padala mo na lang sa akala mo ay kapanahunan nya ito para maalala din niya at mangiti rin siya.

80s Nostalgia

nung ikaw ay bata… nagawa mo ba to?– *kumakain ka ba ng aratilis?

*nagpipitpit ng gumamela para gawing soapy bubbles
na hihipanmo sa binilog na tanggkay ng walis tingting?

*pinipilit ka ba matulog ng nanay mo pag hapon at
di ka papayagan maglaro pag di ka natulog?

*marunong ka magpatintero, saksak puso,
langit-lupa, teleber-teleber, luksong tinik?

*malupit ka pag meron kang atari, family computer
or nes?

*alam mo ang silbi ng up, up, down, down, left,
right, left, right, a, b, a, b, start?

*may mga damit ka na U.S.E.D., Boy London, Cross
Colors, Esprit, Blowing Bubbles at pag nakakakita
ka ng Bench na damit eh naalala mo si Richard Gomez?

*addict ka sa rainbow brite, carebears, my little pony, thundercats, bioman, voltes v, mazinger z, daimos,
he-man at marami pang cartoons na hindi pa translated sa tagalog?

*nanonood ka ng shaider kasi nabobosohan mo si annie at type na type mo ang puting panty nya?

*marunong ka mag wordstar at nakahawak ka na talaga ng 5.25 na floppy disk?

*inaabangan mo lagi ang batibot at akala mo magkakatuluyan si kuya bodgie at ate sienna… nung high school ka inaabangan mo lagi beverly hills 90210?

*gumagamit ka ng AQUANET para pataasin ang bangs mo?

*meron kang blouse na may padding kung babae ka at meron kang sapatos na mighty kid kung lalake ka?

*nangongolekta ka ng paper stationaries at mahilig ka magpapirma sa slumbook mo para lang malaman mo kung sino ang crush ng type mo?
*kilala mo si manang bola at ang sitsiritsit girls?e si luning-ning at luging-ging?

*alam mo ibig sabihin ng time space warp at di mo makakalimutan ang time space warp chant?

*idol mo si McGyver at nanonood kang perfect strangers?

*eto malupet… six digits lang ba ang phone number nyo dati?

*nakakatawag ka pa sa pay phone ng 3 bentesingko lang ang dala?

*cute pa si aiza seguerra sa eat bulaga at alam mo ang song na “eh kasi bata”?

*inabutan mo ba na ang Magnolia Chocolait eh nasa glass bottle pa na ginagawang lalagyan ng tubig ng nanay mo sa ref?

*meron kang pencil case na maraming compartments na pinagyayabang mo sa mga kaklase mo?

*noon mo pa hinahanap kung saan ang Goya Fun Factory?

*alam mo lyrics ng “tinapang bangus” at “alagang-alaga namin si puti”?

*alam mo ang kantang “gloria labandera”.. lumusong sha sa tubig ang paa ay nabasa at ang “1, 2, 3, asawa ni marie”… hehehehehe?

*sosyal ka pag may play-doh ka at Lego… at nag-iipon ka ng G.I. Joe action figures at iba pa ang mukha ni barbie noon?

*inabutan mo pa yung singkong korteng bulaklak at yung diyes na square?

*lumaki kang bobo dahil ang akala mo nangangagat talaga ang alimango sa kantang tong-tong-tong… diba naninipit yun?

*alam mo yung kwento ng pari na binigyan ng pera yung batang umakyat ng puno para bumili ng panty… and shempre, alam mo rin ba kung ano binigay nya sa nanay nung umakyat ng puno?

*meron kang kabisadong kanta ni andrew e na alam mo hanggang ngayon.. aminin?

*laging lampin ang sinasapin sa likod mo pag pinapawisan ka?

*bumibili ka ng tarzan, texas at bazooka bubble gum… tira-tira, at yung kending bilog na sinawsaw sa asukal?

*kinukupit mo pa at nanonood ka ng mga porno tapes ng tatay mo na nasa BETAMAX format pa… at sanay ka tawagin ang porni as BOLD?

*takot ka dumating ang year 2000 dahil sabi nla
magugunaw daw ang mundo?

KUNG ALAM MO LAHAT DITO LAGPAS KA NA NG 25 YEARS OLD…

KAPAG HALOS LAHAT ALAM MO, NASA 23-25 KA…